Per visibilia creationis opera

I po cóż szukać za horyzontem: 

w gór majestacie 

w morza bezkresie 

w kosmosu otchłani

I czemu sięgać po wielki kaliber tajemnic: 

nieredukowalnych systemów

orbitali atomów wodoru 

wody co najcięższa w czterech stopniach 

i tego że śnieg pada w zimie 

albo że drzewa zrzucają liście 

Skoro wystarczy przecież: 

biały kamyk z rdzawą żyłką 

żółty liść na pożegnanie lata 

ostatni odblask dnia odchodzącego 

albo nawet źdźbło trawy...

Aby zobaczyć.