Czy Solina jest słona?

Widok na zalaną Solinę z wystającą Wyspą Małą i na Werlas, na ostatnim planie góra Smerek

Według popularnych przewodników nazwa Solina pochodzi od eksploatowanych tutaj już od średniowiecza słonych źródeł.  O ile istnienie naturalnych wypływów wody z mniejszą lub większą zawartością NaCl jest udokumentowane w źródłach, o tyle ich eksploatacja do dziś nie znajduje potwierdzenia w dokumentach czy w badaniach archeologicznych.

Wodolecznictwo w Uhercach w XIX wieku

Galicyja w obrazach czyli galerya litografowanych widoków, okolic i najznakomitszych
zabytków w Galicyi z opisaniem obrazów w języku polskim i niemieckim 

UHERCE - Na trakcie cesarskim z Dobromila do Sanoka, niemal trzy mile od Sanoka, leży włość Uherce,20 mil od stolicy krajowej odległa. Piękna równina zewsząd amfiteatralnie pasmami gór otoczona i przez środek rzeką Olszanicą do Sanu wpadająca przerżnięta, miejsce to nader przyjemnem czyni oku. Od południa mglisty Bieszczad z poza gór wychyla swe poważne czoło, a przylegle wzgórza z rozlicznemi swemi przerwami, to w zieloną szatę urodzajnych smug, to w ciemny płaszcz lasów strojne, nie robią tego widoku dzikim, ale słodko rozmarzającym.

Wąwóz Maziarnia w Kruhelu Małym

Według Prognozy oddziaływania na środowisko do projektu zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Przemyśla: "Wąwóz Maziarnia w Kruhelu Małym – najbardziej wartościowy pod względem przyrodniczym teren w Przemyślu. Na niewielkim obszarze, o powierzchni ok.1 km² można tu zaobserwować wyjątkowo zróżnicowane utwory geologiczne z różnych epok i okresów, ciekawe procesy geomorfologiczne - aktualnie czynne osuwisko, bogatą faunę i florę. Rośnie tu ok. 400 gatunków roślin naczyniowych, w tym 30 podlegających ochronie. Ze zbiorowisk roślinnych można tu podziwiać fragmenty „łąkowego stepu kwietnego” z rzadkimi roślinami kserotermicznymi i ciepłolubnymi oraz zarośla z wyjątkowo bogatym runem grądowym. Teren ten powinien być chroniony dla celów dydaktycznych i rekreacyjnych."

Pamięci Piotra - niezwykłego przyrodnika z Przemyśla

Dziś dotarła do mnie niezmiernie przykra wiadomość. 24 stycznia 2025 roku zmarł Piotr - przyrodnik z Przemyśla, pasjonat o niezwykłej zdolności odnajdywania nowych stanowisk roślin i grzybów. Na platformie blogspot dziesięć lat prowadził bloga "Ciekawe rośliny Przemyśla i okolic" dzieląc się z innymi miłośnikami roślin swoją samodzielnie zdobywaną, ogromną wiedzą przyrodniczą. Wcześniej jego notatki florystyczne i faunistyczne pojawiały się  na WordPressie. 

Miłośnik przyrody i wycieczek rowerowych, gawędziarz ze swadą opowiadający  o swoich odkryciach.

Jak pisał na swoim blogu: "Botanika jest bardzo ciekawa, a połączona z szukaniem botanicznych skarbów czyli stanowisk roślin rzadkich, daje wiele przyjemności. Każdy na terenie gdzie mieszka, może zabawić się w botanicznego odkrywcę." I faktycznie Piotr takim odkrywcą był. Przez te lata na blogu pojawiło się 710 postów opisujących setki, jeśli nie tysiące stanowisk ciekawych gatunków, niepodanych we wcześniejszych pracach florystycznych. Interesował się także przyrodą nieożywioną - w szczególności skałkami i wodospadami.

Korzystałem z jego znalezisk pisząc artykuł "Notatki do przemian roślinności stepowej Wzgórz Łuczycko-Jaksmanickich". Nie chciał być współautorem tej pracy, chociaż powinien (w literaturze cytuję liczne jego znaleziska). Jednak jak mi pisał chciał pozostać konsekwentny w swoim postanowieniu nienaukowego lub może nieformalnego podejścia do botaniki. 

Wspominałem o nim niedawno w poście Mur Krzeczkowski - nowy rezerwat na Pogórzu Przemyskim. Z tego co wiem z jego znalezisk korzystali też inni botanicy i mykolodzy np.: Nowe stanowiska roślin naczyniowych Polski, 5 i Grzyby chronione Polski Rozmieszczenie, zagrożenia, rekomendacje ochronne

Długo walczył z postępującą chorobą stąd też w ostatnim roku nie było żadnych nowych postów. I niestety więcej nie będzie. 

Niech Bóg łaskawie przyjmie Tego, który zachwycał się jego dziełem.

Najwyższe drzewo na Pogórzu Przemyskim? (czyli nominacja na odkrycie przyrodnicze 2024 roku)

Najwyższe drzewo na Pogórzu Przemyskim na Krajowej Mapie Koron Drzew

Zaledwie wczoraj przeczytałem informację, że w Nadleśnictwie Stary Sącz, Leśnictwie Rożnów, w dolince potoku u podnóża góry Majdan (znanym mi skądinąd :-), udało się zmierzyć najwyższe drzewo liściaste w Polsce – buka pospolitego o wysokość 50,8 m. Jak piszą znalazcy "Drzewo zostało wstępnie zidentyfikowane dzięki danym lotniczego skaningu laserowego".