Żołnierskie zaduszki w Uhercach

Uherce Mineralne jak wiele polskich miejscowości znaczone jest żołnierskimi grobami z wojennych nawałnic, które licznie przetaczały się przez Polskę. Podczas II wojny światowej 10 września 1939 roku  batalion Obrony Narodowej „Sanok” pod dowództwem kpt. Tadeusza Kuniewskiego został zaatakowany przez niemiecką kolumnę zmotoryzowaną i po stoczeniu krótkiej walki wycofał się. 

Najstarsza huta szkła w Górach Słonnych

Dzięki historycznym poszukiwaniom prowadzonym przez znakomitego regionalistę Macieja Augustyna oraz mieszkańcom Zawadki odkryto prawdopodobnie najstarszą hutę szkła w Górach Słonnych i na Pogórzu Przemyskim. W dokumentach historycznych znaleziono zapis potwierdzający istnienie huty w 1663 roku, zaś poszukiwania terenowe pozwoliły odnaleźć odpady hutnicze (szlakę)  i ciekawy egzemplarz szkła aptekarskiego w postaci buteleczki.

Halofity salin tyrawskich

Owocostany turzycy niby-lisiej  Carex cuprina (fakultatywny halofit)

Zgodnie z poprzednią zapowiedzią w skwar południa wybrałem się obejrzeć roślinność przy słonych źródłach w Siemuszowej. Dno niewielkiego potoku w tym miejscu rozszerza się nieco, a roślinność o halofilnym charakterze zajmuje pas wzdłuż dna dolinki o wymiarach 5x10 m. Wyróżnia się wyraźnie wśród bujnej, zwartej i wysokiej roślinności wilgociolubnej otaczającej solnisko ze wszystkich stron.

Roślinność halofitowa z Siemuszowej

Dawna cerkiew Przemienienia Pańskiego w Siemuszowej, obecnie  kościół rzymskokatolicki 

Niedawno zmarły były dyrektor Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce, profesor Antoni Jodłowski w 1985 roku opublikował artykuł "Badania powierzchniowe w rejonie Gór Słonych koło Sanoka". Opisał w nim cztery słone źródła trzy z Tyrawy Solnej i jedno z Siemuszowej. O tej ostatniej profesor napisał: Siemuszowa - źródło słone usytuowane jest w dolinie małego strumyka bez nazwy, lewobrzeżnego dopływu Tyrawki, na łące ob. Bogdana Jaczyszyna. W miejscu tym dolina nieznacznie rozszerza się tworząc rodzaj kotliny z roślinnością halofitową i osuwiskami na zboczach, odsłaniającymi warstwy iłów i glin czwartorzędowych. Przy źródle widoczne są jeszcze resztki obudowy drewnianej, a samo miejsce nazywano dawniej "Soliskiem". Na sąsiednich polach nie stwierdzono wprawdzie śladów osadnictwa prahistorycznego ani wczesnośredniowiecznego, jednakże istnienia ich nie można całkowicie wykluczyć z uwagi na występowanie w okolicy dużej ilości pastwisk i łąk, uniemożliwiających przeprowadzenie szczegółowej penetracji terenu.

Murawy kserotermiczne doliny Wiaru - reminiscencje

Już prawie dwadzieścia lat trwa moja fascynacja ciepłolubnymi murawami Doliny Wiaru. Góra Filipa, Kopystańka, Szałwiowy Stok w Huwnikach, Step Kwietny w Rybotyczach to nazwy, które przywołują ciepłe wspomnienia różnorodnych wycieczek, inwentaryzacji, monitoringów czy nawet przypadkowych przejazdów.